Kuran, bu çeşit harflerden ibaret olup insanoğlu da bu harflerleri kullandığı halde Kur’an’a benzeyen bir ibare meydana getirmekten aciz kaldığına işaret edilmektedir. Bu dahi doğrudan doğruya Kur’an’ın beşer kelâmı olmadığını gösteren kesin bir delildir. İşte harfler... Bu harflerden kelimeler meydana getirebilirler. Fakat bu kelimeleri sıralayarak Kur’an’a benzer bir kelâm meydana getirmeleri asla!!

1----Elif, Lâm, Mim, Sad. 
2 — Sana bir kitab (Kur’an) indirildi. Onunla insanları uyarman  ve müminlere öğüt vermen için kalbine bir sıkıntı gelmesin
3 — Rabbinizden size indirilen Kitab’a uyun. O’ndan başka dostlar edinerek onlara uymayın. Pek az öğüt tutuyorsunuz.

4 — Biz nice memleketleri helak ettik; geceleyin veya gündüz uykularında iken baskınımıza uğramışlardır.

5 — Baskınımıza uğradıklarında, çağrışları, «Gerçekten biz zalimler idik» demekten ibaret kalmıştır.

6 — And olsun ki, kendilerine Peygamber gönderilenlere soracağız. Peygamberlere de soracağız.

7 — And olsun ki, onların yaptıklarını kendilerine bir bir sayacağız, zira onlardan uzak değildik.

H — Gerçek tartı kıyamet günündedir. Tartıları ağır gelenler; İşte onlardır kurtulanlar.

I) — Tartıları hafif gelenler, âyetlerimize yaptıkları haksızlıklardan ötürü kendilerine çok yazık etmiş kimselerdir.

I — Elif, Lâm, Mim, Sad. 

Bazı sûrelerin başında bu ve buna benzer münferiden kullanılan diğer harfler mevzuuna sûre-i Bakara ile Âli İmran sûresinin başlarında temas etmiştik. Bu harflerin tefsirlerine dair görüşler arasında tercihimize şayan olanını burada da Kısaca tekrarlayalım.

Kuran, bu çeşit harflerden ibaret olup insanoğlu da bu harflerleri kullandığı halde Kur’an’a benzeyen bir ibare meydana getirmekten aciz kaldığına işaret edilmektedir. Bu dahi doğrudan doğruya Kur’an’ın beşer kelâmı olmadığını gösteren kesin bir delildir. 
İşte harfler... Bu harflerden kelimeler meydana getirebilirler. Fakat bu kelimeleri sıralayarak Kur’an’a benzer bir kelâm meydana getirmeleri asla!! 

Şüphesiz bu harflerin arkasında başka sırlar da gizildir. Ancak biz kati gördüğümüzü değil tercih ettiğimiz görüşü sunduk. Allah’ın muradını kendinden iyi bilen olmaz.

İHTAR VE HATIRLATMA

2 — «Sana bir K i t a b (Kur’an) indirildi. Onunla insanları uyarman ve müminlere öğüt vermen için kalbine bir sıkıntı gelmesin»...

Bu Kitab öğüt vermek ve uyarmak için indirildi. Bu Kitab hakkı kesin olarak ortaya çıkarmak, insanlara sevmedikleri ile karşı çıkmak için gönderildi. Yine bu Kitab bâtıl inançları, an’anelerı ortadan kaldırmak ve alışılmış düzenlere, nizamlara ve toplum kaidelerine karşı çıkmak için gönderildi. Elbette birçok güçlüklerle karşılaşacaksın ve uyarma işi kolay olmayacak. Bu uğurda çekilecek zahmet; —sûrenin hususiyetlerini anlatırken de söylediğimiz, gibi Kitabın emrine râm olanlardan, hakkı meydana çıkarmak uğrunda meşakkatlere dûçar olanlardan, bu Kitabın hâmili olan peygamber efendimiz (A.S.) ın azgın Arap yarımadası halkına ve bütün yeryüzündeki insanlara karşı çıktığı gibi, beşer hayatının görünür görünmez (büyük küçük) her kaidesini temelden değiştirmeyi hedef tutanlardan başkaları idrâk edemezler.

Bu durum o zamanlar için Arap yarımadası veya civarına mahsus olan bir durum değildir.

İslâm, bir defaya mahsus olarak vaki olup sonra da zamanın geride bıraktığı tarihî bir olay olarak mütalâa edilemez. İslâm, her zaman, dünyanın sonuna kadar insanlarla karşı karşıyadır. İslâm ilk doğuşunda insanlarla nasıl pençeleşti ise insanoğlunun yolunu sapıttığı her devirde ilk defasında olduğu gibi mücadele edecektir. Beşeriyet zaman, zaman tersyüz olup eski cahiliyet adetlerine geri döner İşte zavallı ve adi «gericilik» dedikleri irticâ budur. İşte bu irticâ ne zaman görülürse o zaman İslâm bu irticayı bastırmak için yeniden ileri adımlar atar, medeniyet yolundu hamleler yapmak için hâkimiyeti ele alır. Bu dâvâyı yürüten kişi elbetteki, dâvanın ilk sahibi Muhummcd (A.S.) ın mâruz kaldığı güçlüklerle karşılaşır. Çünkü o, cahiliyet çamuruna dalmadan, bu çamurun karanlıklarında, fasit tasavvurların (ideolojilerin) ve şehvet hırslarının bataklıklarına gömülen sapkın beşeriyet ile karşılaşmaktadır. O beşeriyet ki tuğyan ve zilletin kucağına düşüp, ya bizzat kendi hevesine veya kendi gibi kul olmaktan öteye gidemeyen insanların hevesine tapmaya başlamıştır.