«And olsun ki, birçok cin ve insanı cehennem için yarattık; onların kalbleri vardır ama anlamazlar; gözleri vardır ama görmezler; kulakları vardır ama işitmezler. İşte bunlar hayvanlar gibi, hatta daha da sapıktırlar. Bunlar gaflete düşenlerin ta kendileridir»...

Cahil Arapların gülünç tanrıları hiçbir şeyi duymadığına göre, boncuktan veya cevherden yapılmış gözleri baktığı halde hiçbir şeyi göremediğine göre modern cahiliyetin tanrıları da tıpkı onlar gibi hiçbir şeyi görememekte, duyamamaktadır... Toprak... Irk... Üretim... Makina... Tarihî determenizm... Ve daha sayılmayacak kadar modern cahiliyetin sahte ilâhları... Ve bunlara ilâveten gören, işiten insanlar arasından seçtikleri ve teşrî yetkisi vererek ulûhiyet özelliklerini tanıdıkları ilâhlar... Hepsi, hepsi ne bir şeyi duyabilir, ne de görebilir. Bütün bunlar Allah’ü Teâlâ’nın şu fermanının içerisine girerler :

«And olsun ki, birçok cin ve insanı cehennem için yarattık; onların kalbleri vardır ama anlamazlar; gözleri vardır ama görmezler; kulakları vardır ama işitmezler. İşte bunlar hayvanlar gibi, hatta daha da sapıktırlar. Bunlar gaflete düşenlerin ta kendileridir»...

Gerçekten de Allah dâvasına bağlananlar müteaddid cahiliyet şekillerinden birisi ile karşılaştıkları zaman... Mutlak şekilde Allah’ü Teâlâ’nın yüce peygamberine söylemesini emrettiği şeyleri söylemeleri gerekir:

«De ki : “Ortaklarınızı çağırın, elinizden gelirse bana tuzak kurun, göz açtırmayın”»...

«Çünkü benim dostum, Kitab’ı indiren Allah’dır. O, iyileri dost edinir»...

«O’nu bırakıp da taptıklarınız, kendilerine yardım edemezler ki size yardım etsinler»...

«Onları doğru yola çağırırsanız duymazlar. Onları sana bakar görürsün, oysa görmezler»...

İşte onlar... Her yerde ve her zaman aynı...

199* Sen af yolunu tut, bağışla, uygun olanı emret. bilgisizlere aldırış etme.

200 Şeytan seni dürtecek olursa Allah’a sığın, şüphesi/ ki O, 

s e m î ’dir, Âlîm ’dir.

201 Allaha karşı gelmekten sakınanlar, şeytan tarafından bir vesveseye uğrayınca, Allah’ı anarlar ve hemen gerçeği görürler.

202— Oysu, kardeşleri olan kâfirleri azgınlığa sürüklerler ve bundan hiç geri durmazlar.

203 — Onlara bir âyet getirmediğin zaman: «Sen bir tane yapsaydın ya» derler. De ki: «Ben ancak Rabbim tarafından bana vahyolunana uyarım. Bu Kitâb, îman edecek bir kavm için Rabbiniz tarafından basiretleri açacak deliller, hidayet ve rahmettir»...