Bu kadar haddi tecavüz etmesine ve zalimleşmesine rağmen Fir’avn’un hareketleri yirminci asırda âlemlerin Rabbına davet eden insanlara karşı dikilen putların ve zâlimlerin zulmünden daha azdı...

ve sahte ilâhlıklarına yardım edecek, destek olacaklardır. Böylece kulları bu sahte tanrıların kulu durumuna getireceklerdir.

İşte Fir’avn ve erkânı da bu davetin önemini böylece idrak etmişlerdir. Ve her zaman putlar ve putçular bu daveti aynı tarzda idrak edeceklerdir. Nitekim Rasulullah (S.A.S.) insanları Allah’dan başka ilâhın bulunmadığını ve Muhammed (A.S.)’ın Allah’ın Rasulü olduğunu şehadet etmeye çağırdığını işitince kendi fıtratı ve selikası ile bir Arap şöyle demişti: «Bu öyle bir meseledir ki krallar ondan hiç hoşlanmaz.» Ve işte bir başka Arap da aynı fıtrî duygusu ve selikası ile ona şu karşılığı vermişti: «Şu halde araplarla acemler seninle savaşırlar»... İşte bu iki Arap kendi lügatlarının ifade ettiği manada kelimei şehadetin ne kadar önem ifade ettiğini bu şekilde belirtmişlerdir. Zira Allah’dan başka ilâhın bulunmadığına şehadet etmek, ister arap olsun, ister acem Allah’ın şeriatından başka hükümlerle hükmedenlere karşı bir isyan manasına geldiğini gayet iyi anlıyorlardı. Ve bu arapların hissiyatında kelimei şehadet bütün ciddiyetiyle yer etmşiti. Zira onlar dillerindeki kelimelerin ifade ettiği manayı gayet iyi kavrıyorlardı. Ve hiç bir arap o gün Allah’dan başka ilâhın bulunmadığına şehadet etmekle, Allah’dan başkasının fikriyle hükmetmenin bir yönünde ve bir muhitte birleşmesinin mümkün olmayacağını gayet iyi kavrıyordu. Aksi taktirde Allah’la beraber bir takım ilâhların bulunması gerekirdi. Ve o gün hiç kimse Allah’dan başka ilâhın bulunmadığına şehadet etmenin manasını bugün kendilerinin müslüman olduklarını iddia edenler gibi anlamıyorlardı... Evet o gülünç, çirkin ve basit anlayışı...

BÜYÜCÜLER TOPLANSIN!...

İşte Fir’avn’un erkânı da Fir’avn’la müşavere ederken şöyle diyorlardı: «Doğrusu bu usta bir sihirbazdır. Sizi memleketinizden çıktırmak istiyor» dediler. Fir’avn «o halde ne buyurursunuz? (dedi).»

Vo hepsinin görüşü bir noktada birleşti:

«Onu ve kardeşini alıkoy, şehirlere toplayıcılar gönder»...

«Bütün sihirbazları sana getirsinler» dediler...

O gün Mısır muhitinde bulunan mabedim in hepsi kfthiıı-

Sûre : 7 Araf Sûıesi

FİZILÂL-İL KUR'AN

20!»

lorle dolup taşıyordu. Ve kâhinlerin hepsi de sihirbazlıkla uğraşır lardı. Putperest dinlerin hepsinde aşağı yukarı din ile sihir birbirine karıştırılmıştır. Ve din adamları ile ilâhların muhafızları umu men sihirle iştigal ederlerdi. İşte bu dış görünüşe binaen dinler tu rihî bilginlerinden bir kısmını sihrin dinin gelişme merhalelerinden bir merhale olduğu vehmine kapılmaya sevketmiştir. Ve bunlar m n sında bulunan imansızlar, sihrin ortadan silindiği gibi, birgiin ditılıı de silineceğini, ilmin dinin devresini sona erdireceğini söylemekledirler. Ve buna benzer yığınlarca zırvaları ilim adına irtikâp el inektedirler.

Gerek Fir’avn’ın, gerekse erkânının üzerinde fikir birliğine vardıkları nokta şu idi: Fir’avn Hz. M u s a ’y1 bir yerde nede u meydana çağıracaktı. Memleketin üç bucağına haberler gönderecek ve büyük sihirbazları davet edecekti. Böylece Hz. M u n ıı mı» sihrine karşı çıkmış olacaklardı...

Bu kadar haddi tecavüz etmesine ve zalimleşmesine rağmen Fir’avn’un hareketleri yirminci asırda âlemlerin Rabbına davet eden insanlara karşı dikilen putların ve zâlimlerin zulmünden daha azdı... Bu önemli davete karşı bâtılın hâkimiyetiyle teininI çıglıklmı

atanlardan daha az zâlimdi Fir’avn. Kur’an-ı Kerim, l' iıüvn

erkânının memleketin üç bucağında bulunan sihirbazları lııpluıım larını bir kenara bırakarak birinci sahnenin perde ini Kapalı*, >" hemen ikinci sahneyi açıyor. Bu da Kur’an’ın hikaye »ılı, im dundaki üstünlüklerden ve özelliklerden birisidir. Kur',m bil a • i. ri altındaki üstünlüklerden ve özelliklerden birisidıı Kuı 'aiı lul ı yeleri anlatılan bir rivâyet şeklinde değil do, gözle gı»ı td»*ıı blı dı h şet, bir vakıa şeklinde sunmaktadır15:

113 — «Sihirbazlar Fir’avn’a geldi: «Üstün gelerek olın-ud* Id-zc şüphesiz bir mükâfat var değil mi?» dediler.

114 — Fir’avn: «Evet, yenerseniz gözdelerden olaraksıııı/» iletil.

Bunlar birer sanat erbabı. Sihirbazlığı kendilerine sunul eıliıı*

inişler. Tıpkı kâhinlik gibi... Gerek bunda, gerekse ondu asıl İn dı I paradır. Bâtıl, zâlim ve hâkim olan idarecilerin emrine hizmet h inekse, dinî bir sanat haline getiren din adamlarının vazifelenilin

I V İlk/. «Kıır'un'ılu Kılrl»! lu«vlr»ılr «Kilin bülUnıU».