Resulullah (S.A.) buyurdu : Hak Taâlâ’nın rahmeti yüz bölümdür. Bundan sadece birisi kullar arasında paylaşılmıştır. Geriye kalan doksan dokuzu ise kıyamet gününe ayrılmıştır.»

Rasulullah (S.A.) buyurdu : Hak Taâlâ rahmetini yüz bölüme ayırmıştır. Bunun doksan dokuzunu kendi nezdinde tutmuş ve yeryüzüne sadece bir parçasını göndermiştir. İşte bu rahmetin bir parçasını bütün yaratıklar kendi aralarında paylaşırlar. Öyle ki bir hayvan; tırnağı dokunmasın diye ayağını kaldırır.

İmamm-ı Müslim, Selmani F â r i s i ’ye (R.A.) istinaden yaptığı rivayette buyurulur ki:



Resulullah (S.A.) buyurdu : Hak Taâlâ’nın rahmeti yüz bölümdür. Bundan sadece birisi kullar arasında paylaşılmıştır. Geriye kalan doksan dokuzu ise kıyamet gününe ayrılmıştır.»

M ü s 1 i m ’in bir başka rivayetinde de aynı hadîs şu şekildedir : «Allah’ü Taâlâ gökleri ve yeri yarattığı gün rahmetini de yüz derecede yaratmıştır. Her rahmet derecesi gökle yer arası kadardır. Ve Hak Taâlâ bu rahmetin sadece bir tanesini yeryüzüne dağıtmıştır. İşte onun sayesinde anne yavrusuna şefkat gösterir, vahşi hayvanlar ve kuşlar birbirlerine dokunmazlar. Kıyamet günü olunca da Allah’ü Taâlâ bu rahmetiyle onları tamamlar.»

Peygamberin derin ihlamlarla dolu bu temsili; insan idrakine ilAhî rahmetin enginliğini hatırlatıyor. Zira insan canlı yaratıklar masında bir annenin yavrusuna karşı olan şefkatine bakıyor, dikli a! ('diyor ve hayrete düşüyor. Beşer kalbinin çocuklara, ihtiyarlara, zayıflara, hastalara, yakınlara, dostlara ve arkadaşlara karşı alan şefkatini düşünüyor. Kuşların ve hayvanların birbirlerine Karşı olan merhametini görüyor ve bunlardan bir kısmı insanı hayrete ve dehşete sevkediyor. Sonra da bakıyor ki bütün bu merhamet ve şefkat nümuneleri Allah’ü Taâlâ’nın engin rahmetinden coşan sadece bir tek rahmetin neticesidir... İşte bu düşünce insanın zihnine bir nebze İlâhî rahmetin enginliğini idrak ettiriyor. Hazreti Resulullah hiç durmadan ashabı güzînine bu büyük ve İlâhî rahmeti öğretir ve hatırlatırlardı.

Ilazreti Ömer ’den rivayet edilir : Rasulullairııı huzuruna bir takını esirler getirildi. Bir de baktık ki içlerinden bir kadın
memesini emzirmek üzere koşuyor. Esirler arasından bir çocuk buldu, onu aldı ve bağrına basarak emzirmeye başladı.

i l—ü» « t —J' j 'jmIj »-İ* Ojjî » s ( ) «İli Jy~j

...< Uj) j> ,-U ¿a oL-> lİLî d)l#»:J6 «. o-jU 1/1 jc- y» j i ül'j V»

Rasulullah (S.A.) buyurdu. «Bir kadının çocuğunu ateşe altığını hiç gördünüz mü? Hayır dedik. Vallahi atmama kııdrell elinde olduğu müddetçe atmaz dedik. Efendimiz (S.A.) buyurdu İşte Allah’ü Taâlâ kullarma; şu kadmın çocuğuna olan merhume tinden daha fazla merhametlidir.» 1

Nasıl olmasın ki bir kadın yavrusuna sadece Allah’ın eııglıı rahmetinden coşan bir tek rahmetin feyzi ile şefkat gösteriyoı 1'« o rahmetin bütünü!..

Resulullah’ın sevgili ashabına bu Kur’an hakikatim bu derece ilhamlarla dolu bir uslüp içerisinde öğretmesi onları adım mlıııı bir başka noktaya intikal ettiriyordu. Onlara Allah’ın mnhlhluılı hususunda bu rahmet sıfatını göz önünde bulundurarak ahlAlı etlin* melerini öğretiyordu. Hem kendi aralarında karşılıklı merhamet esasına dayanmalarmı, hem de bütün canlılara merhamet rimele-rini talim ediyordu. Gönüllerini insanlarla muamele ederken tuh metin zevkine erdirerek muamele etmelerini, tıpkı Allah’ın ken dileriyle olan muamelesindeki rahmeti gibi kullarına merhamet etmelerini belletiyordu.

Amr İbni Âs’m oğlu Abdullah ’dun :

* J y d!' Jj-; JU

... € J f ƒ

Rcsulullah (S.A.) buyurdu : «Merhamet edenlere Allıtlı tin

merhamet eder. Siz yeryüzünde bulunanlara merhamet edin ki, gökte bulunan da size merhamet etsin.» 2

C e r i r (R.A.) dan :

...